O naszym motocyklu słów kilka

Panie, weź pan odpicuj ją teraz na lalkę, wypucuj, sprzedaj, dołóż trochę bejmów (pieniądze w gwarze poznańskiej), kup se pan Transalpa i ruszaj w Polskę!

mój mechanik o moim motocyklu 

Przed Wami... 

Aprilia Pegaso 650 Garda!
pieszczotliwie nazywana przez nas 'Peggie'

Dwa gaźniki na jeden cylinder, dwa kolektory wydechowe i pięć zaworów - czyli włoska myśl techniczna w skrócie.

Pegasę kupiłem oczami - pojechaliśmy obejrzeć motocykl z ojcem, oboje laicy w temacie, także oględziny zakończyliśmy stwierdzeniem 'no, chyba motór jest git, to co, kupujemy, no nie?' i od razu przeszliśmy do czynów, drugie oględziny zakończyły się powrotem w konfiguracji: ojciec i sąsiad w kabinie busa, a ja i mój nowy nabytek na pace (swoją drogą, na zakrętach nieźle telepało, więc miałem okazję obyć się z masą motocykla, trzymając ów sprzęt tylko na nóżce bocznej, bez żadnych pasów, linek etc. - wrażenia niezapomniane).

Przez dobre półtorej roku byłem szczęśliwym riderem/bikerem/motocyklistą - jak zwał tak zwał, wymieniając grzecznie olej, smarując łańcuch, co dwa tygodnie myjnia. Studia godziłem z pracą na nockach i w weekendy, co pozwalało mi uprawiać turystykę wkołokominową do oporu.

Życie motocyklisty nie składa się jednak tylko z sielankowych obrazków. Do tej pory przeżyliśmy ślizg po zapiaszczonym asfalcie (na szczęście tylko ja), kapitalny remont silnika, tysiąc innych napraw, do których jeszcze dotrę, pożar motocykla (to ostatnie w naszą pierwszą rocznicę ślubu) i wciąż na nim jeździmy i czujemy do niego sentyment.

Co to o nas świadczy - a bo ja tam wiem?

Do usłyszenia!
Bee.