Najpierw pozytywy - oboje przekonaliśmy się, że jesteśmy chorzy nieuleczalnie na motocyklizm.
Z rozmów w drodze powrotnej:
- już nie wyobrażam sobie, żeby jechać gdzieś na wakacje w jedno miejsce, osiąść i odpoczywać (Owca)
- czuję, że została mi nadana nowa tożsamość - podróżnika. Może mi iść lepiej, gorzej, pierwsza wyprawa nie powiodła się, ale czuję, że podróżowanie, bycie w podróży jest moim domem. Kiedy wróciłem do domu, długo musiałem oswoić się z myślą, że zostanę jakiś czas w jednym miejscu (Baran)
Oboje też poznaliśmy wielu interesujących ludzi, poznaliśmy ich historie, spotkaliśmy się sami z zainteresowaniem innych oraz z niespotykaną życzliwością, kiedy mieliśmy problemy.
DZIĘ - KU - JE - MY!
- motocykl, którym jadę, muszę znać - poświęciłem resztę urlopu na zebranie się w sobie, rozebranie motocykla, naprawienie gaźników, złożenie i powiem Wam, trochę się chwaląc, że chodzi lepiej niż po wizycie u mechanika na czyszczeniu i regulacji gaźników (tutaj znów zasługa apriliaforum.org) - od teraz muszę być pewien, co w trawie piszczy przy określonych objawach, to nie jest fizyka jądrowa, a pomoże mi uniknąć wciskania mi kitu przez miejscowych fachmanów
- więcej narzędzi! - wziąłem tylko podręczny zestaw imbusów, wkrętak i trzy klucze średniej jakości, przed następnym wyjazdem muszę skompletować te kilka narzędzi więcej, które umożliwią mi wyjęcie gaźników/przewodów olejowych/rozrusznika w warunkach polowych
- mniej kombinowanego bagażu! - czytaliście, wiecie, dlaczego, odsyłam do opisu dnia drugiego
- sprawdzamy sprzęt obozowy przed - nasze plecy nam podziękują
- pokrowiec na motocykl obowiązkowo - wydawał nam się najmniej potrzebnym sprzętem, bo zajmuje sporo przestrzeni i w ogóle, ale jeśli ma pomóc nie przedostaniu się wody deszczowej z brudem do filtra powietrza, to jak najbardziej go weźmiemy
- więcej zapasu czasu - zastąpimy dwa dni zapasu tygodniem i tak zaplanujemy wyprawę za rok, pomimo, że plan będzie podobny i na okrążenie Polski na spokojnie damy sobie 18-20 dni, to łączny urlop powinien brać pod uwagę dwie wizyty w warsztatach po 3 dni, żeby nie mieć dylematów, czy tempo podróży nas nie zabije - nie chcemy przecież jechać i nic nie zobaczyć albo robić patentu japońskiego turysty typu Halina, rób zdjęcia, co to jest doczytamy w necie, jak wrócimy do domu! Chcąc czuć klimat odwiedzanych miejsc, musimy się wgłębić, zapoznać się z historią, doczytać. Speedsightseeing nas nie interesuje.
Nasz następny wpis będzie o tym, jak przerobiliśmy Peggie przez urlop, tymczasem do doczytania wkrótce!
